นิทาน ก่อนนอน เรื่อง คนหวงวิชา
ในสมัยที่จีนนั้นมีการสอบจอหงวน มีสํานักวิชาหลายสํานักที่ เปิดสอนวิชาความรู้แก่บุรุษผู้ใฝ่ศึกษา และต้องการที่จะสอบจอหงวน และในสํานักแห่งหนึ่งก็มีผู้ที่มาร่ําเรียนวิชาอย่างมากมาย แน่นอนว่าก็ จะมีผู้ที่หัวดีเข้าใจอะไรทุกอย่าง กับผู้ที่ค่อนข้างหัวช้า และในสํานัก แห่งนั้นก็มีศิษย์เอกอยู่สองคน ก็ได้แก่ อาเฟยกับอาลี่
อาเฟยนั้นเป็นลูกขุนนางใหญ่โต เขามาเรียนที่นี้ได้ก็เพราะพ่อ ของเขารู้จักกับอาจารย์ ส่วนอาลี่นั้นเป็นลูกชายของคหบดีผู้มั่งคั่ง ด้วย ความที่อาเฟยเป็นลูกขุนนางใหญ่ ท่านพ่อและท่านแม่ของเขาจึงหวังใน ตัวเขามากว่าเขาจะสอบตําแหน่งจอหงวนได้ ส่วนอาลี่นั้นท่านพ่อนั้น อาจไม่ได้หวังเท่ากับท่านพ่อท่านแม่ของอาเฟย เพราะหากว่าเขาไม่ สามารถสอบได้ เขาก็สามารถกลับมาดูกิจการที่บ้านได้
อีกสิ่งหนึ่งที่ต่างกันของอาเฟยและอาลี่ก็คือ อาเฟยจะเป็นคน ที่หวงวิชามาก ไม่ว่าใครจะมาถามถึงเรื่องวิชาความรู้อะไรเขาก็มักจะไม่ ตอบ หรือไม่ก็หาทางเลี่ยงอยู่เสมอ เพราะเขากลัวว่า หากว่าเขาสอน ใครแล้ว คนคนนั้นจะเก่งเกินหน้าเกินตาไป
ส่วนอาลี่นั้น เขาเป็นคนที่มีจิตใจเอื้ออารี หากว่าใครมาถามอะไร เขาก็จะตอบไปเต็มความสามารถ บางครั้งเขาก็เชื้อเชิญเพื่อนๆ กลุ่ม ใหญ่มาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่เรียนที่บ้านของเขา ซึ่งส่วนใหญ่แล้วอาลี่ ก็จะเป็นคนที่อธิบายวิชาความรู้ยากๆ ที่อาจารย์สอนมามากกว่าคน
อื่นๆ
เมื่ออาเฟยเห็นการกระทําของอาลี่ก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ วัน หนึ่งอาเฟยเห็นอาลี่นั่งอ่านตําราอยู่เพียงลําพังใต้ต้นไม้ในสํานัก จึงได้ เดินไปหาแล้วไต่ถามด้วยความสงสัย
“ข้าถามท่านจริงๆ เถอะนะ การที่ท่านไปอธิบายวิชาความรู้ ท่านไม่กลัวบ้างเหรอว่าเขาจะแย่งตําแหน่งจอหงวนของท่าน” อาเฟย ถาม
เมื่อได้ยินคําถามของอาเฟย อาลี่ก็สั่นหัวพร้อมกับยิ้มน้อย “หาเป็นเช่นนั้นเลยท่าน การที่ข้าอธิบายวิชาความรู้นั่นแหละที่
ทําให้ข้ามีโอกาสได้ตําแหน่งจอหงวนมากยิ่งขึ้น” อาลีตอบ
“เหอะ ท่านพูดเหมือนเป็นเรื่องของเด็กอมมือ ท่านแล้ว” ว่าแล้วอาเฟยก็เดินจากไป
ข้าไม่
ข้าไม่พูดกับ
หลังจากที่ทุกคนสอบบัณฑิตกันหมดแล้ว แน่นอนว่าเกือบทร
อาเฟยนั้นก็ยังนั่งทบทวนตํารา คนในสํานักก็เดินทางไปสอบจอหงวน เพียงลําพัง ต่างกับอาลี่ที่นั่งทบทวนและอธิบายให้กับเพื่อนอีกหลายคน
เมื่อการสอบผ่านไป และประกาศผลสอบออกมา ผู้ที่ได้ ตําแหน่งจอหงวนก็คือ อาลี่ ซึ่งทําคะแนนได้ค่อนข้างสูงเลยทีเดียว ส่วนอาเฟยนั้นก็ได้ตําแหน่งรองลงมาจากอาลี่อยู่เยอะเลยทีเดียว และ ในขณะที่อาเฟยกําลังเศร้าเสียใจอยู่นั้น อาลี่ก็เดินไปหา และกล่าวว่า
“อาลี่เอ๋ย การที่เราอธิบายวิชาให้ผู้อื่นนั้น เพิ่มขึ้นสองเท่าตัวเลยทีเดียว”
สุภาษิตสอนใจ
“ขณะที่เราสอนผู้อื่นนั้น สมองของเราก็เรียนไปด้วย”
