นิทานอีสป เรื่อง ลิงกับเต่า
ลิงตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในป่าขอบสายธารเก็บผลไม้รับประทานทุกวี่ทุกวันจนกระทั่งหมดลง เจ้าลิงมองเห็นป่าฝั่งตรงกันข้ามส่งผลไม้มากไม่น้อยเลยทีเดียวก็ต้องการรับประทาน แต่ว่าหาวิธีผ่านสายธารมิได้
วันหนึ่ง ลิงมองเห็นเต่าตัวหนึ่งกำลังว่ายเล่น ก็เลยคิดอุบายขึ้น ” โอ้โห! เจ้าเต่า ตั้งแต่เกิดขึ้นมาเราไม่เคยมองเห็นคนใดกันว่ายเก่งอย่างเจ้ามาก่อนเลย ไม่ถูกกับเราที่ว่ายน้ำไม่เป็น เราละริษยาเจ้าจริงๆ”
เจ้าเต่ารู้สึกกระหยิ่มใจมากมาย ก็เลยเอ่ยเชิญขึ้นว่า ” ถ้าแบบนั้นขึ้นมาบนข้างหลังเราสิ เราจะว่ายพาเจ้าท่องเที่ยวเอง ” ลิงรีบกระโจนขึ้นหลังเต่าโดยทันทีรวมทั้งชี้บอกทาง จนถึงใกล้ฝั่งของฝั่งตรงกันข้าม
เจ้าลิงได้โอกาสโจนขึ้นบกแล้วหันมาเย้ยหยันเต่าว่า ” เรื่องจริงเจ้าก็ว่ายช้าเท่าๆกับที่เจ้าเดินนั่นแหละ นี่ถ้าเกิดเจ้าไร้สาระกับเรา เราก็คงจะไม่ดูเจ้าหรอก ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า ” .
:: นิทานหัวข้อนี้สอนให้ทราบว่า ::
อย่าหลงยินดีกับคำกล่าว ของผู้หวังผลผลดีจากพวกเรา
:: พุทธภาษิต ::
โย ปุพฺเพ กตกลฺยาโณ กตตฺโถ ทุ่งนาวพฺฌว่ากล่าว อตฺโผลง ตสฺส ปลุชฺชนฺตำหนิ อภิปตฺถิตา.
คนใดกันแน่ อันคนอื่นๆทำความดี ทำประโยชน์ให้ในกาลก่อนแม้กระนั้นไม่เคยทราบสึก (คุณของเขา)
คุณประโยชน์ที่ผู้นั้นต้องการย่อมวอดวาย
