วันหนึ่งในฤดูร้อน นกนางแอ่นตัวหนึ่งยืนอวดโฉมอยู่บนกิ่งไม้ ขณะที่มันกำลังหลงใหลในความสวยงามของขนมันอยู่นั้น ก็มีกาตัวหนึ่งบินลงมาเกาะที่กิ่งไม้ มันจึงดูถูกกาว่า “กาขนดำอย่างเจ้า อย่าคิดมาเทียบความงามกับข้าเลย” เจ้ากาจึงตอบกลับไปว่า “ขนของเจ้าอาจจะดูดีในฤดูร้อน แต่ขนที่ดำหนาของข้าจะให้ความอบอุ่นแก่ข้าได้ตลอดทั้งฤดูหนาวเลยทีเดียว”
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
งามไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่มีประโยชน์
:: พุทธภาษิต ::
มูฬฺโห อตฺถํ น ชานาติ มูฬฺโห ธมฺมํ น ปสฺสติ
อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โมโห สหเต นรํ.
ผู้หลงย่อมไม่รู้อรรถ ผู้หลงย่อมไม่เห็นธรรม
ความหลงครอบงำคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น.
( พุทฺธ ) ขุ. อิติ. ๒๕/ ๒๙๖. ขุ. มหา. ๒๙/ ๑๘
